23/3/2022
Sinds de Grenfell Tower brand in Londen is de vraag naar veilige gevelmaterialen sterk toegenomen. In Engeland worden hogere brandeisen aan gevels gesteld, maar ook in andere Europese landen worden steeds vaker aanvullende testen verlangd om de veiligheid van de gevels in het algemeen en de toepassing van veilige gevelmaterialen in het bijzonder te vergroten.
In Engeland en in Duitsland zijn hiervoor speciale testmethoden beschikbaar, zoals de BS 8414 en de DIN 4102 deel 20. Voor Nederland is het tijdpad niet veel ander waardoor het nog geruime tijd zal duren voordat dit geregeld is.
Sinds februari van dit jaar kan Efectis Nederland ook deze testmethode uitvoeren en de bijbehorende classificatie onder ISO 17025 accreditatie uitvoeren. Hiermee is onze serie accreditaties uitgebreid en de gehele scope van de EN 13501-1 is hiermee nagenoeg compleet. Alleen de EN ISO 1182 ontbreek nog op onze scoop waarvoor we nog naar onze collega’s in Frankrijk moeten uitwijken. Op korte termijn zal ook deze testmethode bij Efectis Nederland beschikbaar zijn. Hieronder wordt het classificatiesysteem kort toegelicht en uitgebreid stil gestaan bij de calorische bomtest volgens EN ISO 1716.
In het Europese brandclassificatiesysteem volgens de EN 13501-1 worden verschillende brand- en rookklassen aangegeven. Voor het realiseren van deze brandklasse zijn verschillende testmethoden beschikbaar.
Voor de brandklassen A1 t/m D zijn altijd twee testmethoden nodig:
- Klassen E en F: ontvlambaarheidstest volgens EN ISO 11925-2. Klassen B t/m D zijn de Single Burning Item volgens EN 13823 (SBI) test en de ontvlambaarheidstest nodig.
- Klassen A1 en A2 zijn in ieder geval de zogenaamde calorische bomtest volgens EN ISO 1716 en de onbrandbaarheidstest volgens EN ISO 1182 beschikbaar.
Voor het realiseren van een A2 klasse betreft het in basis de combinatie Single Burning Item en calorische bomtest. Het systeem geeft ook de mogelijkheid een A2 klasse te realiseren in combinatie met de onbrandbaarheidstest maar deze komt op een later tijdstip ter sprake. Die testmethode wordt meestal gebruikt om een A1 product te classificeren. Afhankelijk van de opbouw van het product wordt de gewenste testmethode geselecteerd. Producten bestaan vaak uit een combinatie van substantiële en niet- substantiële materialen (grens: dikte 1 mm en density 1 kg/m²). Voor dit artikel ligt de focus op de calorische bomtest volgens EN ISO 1716.
Testprincipe EN ISO 1716
Bij deze test wordt een proefstuk met een gespecificeerde massa volledig verbrand onder gestandaardiseerde omstandigheden, bij constant volume, in een atmosfeer met een overmaat aan zuurstof, in een hogedruk calorische bom. De calorische waarde van het product wordt berekend op basis van de waargenomen temperatuurstijging. Hierbij wordt rekening gehouden met warmteverliezen en de latente warmte van verdamping van water. Deze test bepaalt een absolute verbrandingswaarde van het product op basis van 3 parallelle testen, om de reproduceerbaarheid van de test te valideren.
De uitrusting bestaat uit drie hoofdonderdelen, het bomlichaam, de bomkop en de bomafsluitdop. De bomkop bevat de smeltkroessteun en de elektroden die voor de initiatie worden gebruikt van de reactie. Het volume van de bom is ±300 ml. De bom wordt ondergedompeld in water in een calorimetrisch vat, waarbij onderdelen zijn geplaatst in een thermisch geïsoleerde watermantel. Het te beproeven product bevindt zich in de bomkop in een smeltkroes in de vorm van een poeder.
Test procedure
Voorafgaand aan het uitvoeren van een test wordt de bomcalorimeter gekalibreerd door de waterequivalentie van het apparaat te bepalen met behulp van een standaard organische verbinding (benzoëzuur) met bekende calorische waarde. De test wordt uitgevoerd met een gespecificeerde massa van 0,5 gram van het poedervormige of gehakte monster wordt gemengd met een gelijke hoeveelheid verbrandingshulpmiddel (benzoëzuur) en in de kroes geplaatst. Als volledige verbranding niet kan worden bereikt met behulp van de smeltkroesmethode met het gemalen monster, dan kan het testmonster worden gemengd met parafine vloeistof met een bekende verbrandingswaarde.
Er is een ontstekingsdraad geplaatst om contact te maken met het poeder of de vloeistof en aangesloten op de elektroden. De bom wordt gevuld met 100% zuivere zuurstof en onder 30 bar druk, en dan elektrisch ontstoken. De calorische waarde wordt bepaald door de temperatuurverandering te meten als gevolg van de reactie binnen de bom.
Het uiteindelijke testrapport bevat informatie over:
- Het waterequivalent E (MJ/K) van de calorimeter, de bom en hun accessoires wordt bepaald door het maken van tenminste vijf bepalingen van de bruto verbrandingswarmte van korrels van 0,4 g tot 1,0 g gecertificeerd benzoëzuur.
- Correctie van de temperatuur: is noodzakelijk door de warmteuitwisseling met de buitenwereld.
- Berekening van de bruto verbrandingswarmte van het product:
- PCS = (E * (Tm – Ti + C) – b) / m
Waarin:
- PCS = bruto verbrandingswarmte [MJ/kg]
- E = waterequivalent [MJ/K]
- Tm = maximale temperatuur [K]
- Ti = begintemperatuur [K]
- C = temperatuurcorrectie [K]
- b = correctie [MJ] (alleen brandstoffen)
- m = massa van het proefstuk [kg]
Samenvattend
Het bepalen van een A1/A2 brandklasse van een materiaal in het algemeen en een gevelmateriaal in het bijzonder wordt steeds belangrijker. De methode is nu ook bij Efectis Nederland beschikbaar en kan onder RVA accreditatie worden uitgevoerd.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met nederland@efectis.com